De plek waar, het gezin waarin je geboren bent, bepaalt voor veel mensen in hoge mate hoe hun leven er later uitziet. Als je van huis uit nauwelijks het ‘goede’ voorbeeld hebt meegekregen op het terrein van bijvoorbeeld vaardigheden, omgangsvormen, sociale codes, reflectievermogen, dan is het een hele kunst om een evenwichtig leven te leiden. Je hebt het goede voorbeeld nodig om je te ontwikkelen, om je aan ‘op te trekken’. Zonder het goede voorbeeld weet je niet wat kan, wat mogelijk is, wat gepast en gewenst is. Als je de geschiedenissen leest van mensen die van huis uit nauwelijks iets hebben meegekregen en die toch ‘goed terecht zijn gekomen’, dan laten die zien dat zij in hun leven betekenisvolle volwassenen zijn tegengekomen. Volwassenen die onderkenden wat hun situatie was en die door de omstandigheden heen keken en zagen dat er ‘meer in zat’. Voorbeelden van betekenisvolle volwassenen zijn een onderwijzer(es), een voetbaltrainer, een buurvrouw, een werkgever. Mensen die goed keken en zagen hoe sociaal-economische omstandigheden ervoor zorgden dat iemand ‘klein bleef’. Deze mensen trokken zich dat aan en deden wat zij konden doen. Complimenten geven, de wereld verruimen door zo iemand mee te nemen naar een concert of een museum, mee te nemen op vakantie, een studie te betalen, bijles te geven en zelfs soms als extra vader of moeder te fungeren. Zij gaven het broodnodige zetje dat nodig was om verder te komen. Om de generationele armoede te doorbreken, om zelfvertrouwen te vergroten, om te laten zien dat als je voor een dubbeltje geboren bent, een kwartje echt wel mogelijk is. Kijk eens om je heen: wie kun jij een zetje geven? Je bent (onbewust) veel meer bevoorrecht dan je jezelf realiseert. Je leven zul je als (nog) (meer) betekenisvol ervaren als je de ander die minder goede omstandigheden heeft dan jij het broodnodige zetje geeft.
