We leven in een maatschappij waar persoonlijke profilering belangrijk lijkt te zijn. Mensen hebben er veel voor over om zichzelf op de kaart te zetten. Je schijnt niet verder te komen als je dat niet doet. Je vertelt over je kwaliteiten, je benoemt je successen. Natuurlijk hoef je je eigen prestaties niet onder stoelen of banken te steken. Vanzelfsprekend mag je gepast trots zijn op je prestaties, zeker als je daar hard voor hebt gewerkt. Maar wees eerlijk, zonder de ander had je je resultaten niet kunnen leveren. Er zijn altijd anderen die hun inbreng hebben geleverd. Doordat ze een boek of artikel hebben geschreven dat je heeft geïnspireerd. Doordat ze in een les of in een gesprek hun ervaringen en kennis hebben gedeeld. Er zijn mensen geweest die door hun houding en gedrag je geïnspireerd hebben. Er zijn mensen die je feedback hebben gegeven, waardoor je over dingen bent gaan nadenken. Mogelijk zijn er mensen die dingen op andere terreinen hebben gedaan, waardoor jij je kon focussen op je prestaties. Doe de ander die jou direct of direct heeft geholpen recht en benoem als je wordt geprezen en geroemd degene die ook een bijdrage heeft geleverd aan jouw prestaties. Doe niet alsof al je prestaties aan jou zijn toe te schrijven en gun ook een ander een deel van de eer.
