Misschien ken je ze wel, mensen die trots zijn op wat ze zelf, helemaal zonder de hulp van de ander, voor mooie, interessante, succesvolle dingen tot stand hebben gebracht. Omdat ze doorzettingsvermogen, intelligentie, vaardigheden en inzet hebben boeken ze resultaten. Misschien ben jezelf zo iemand en vind je dat je je prima salaris, je mooie positie etc. echt verdiend omdat je het helemaal zelf hebt gedaan. Maar is dat wel zo, wordt er niet iets over het hoofd gezien? Vind je het realistisch om te denken dat je helemaal uit het niets iets kunt bereiken? Je profiteert van de sociale klasse waarin je bent opgevoed, je bent bevoorrecht dat je ouders hebt die je iets mee hebben gegeven, je hebt mazzel als je goede leraren hebt gehad, je hebt een groot voordeel dat je achternaam geen obstakel is een stageplek te vinden, het is prachtig dat je connecties hebt die je helpen een goede baan te vinden. Je hebt het geluk dat je mensen om je heen hebt (gehad) die je duidelijk maken wat verstandig en wijs is en hoe je bepaalde zaken slim aanpakt. Als je ‘het goed doet’, ver bent gekomen, wees dan zo eerlijk en schrijf je successen niet alleen toe aan je eigen inzet en kwaliteiten, maar onderken ook de verborgen voordelen waarvan jij hebt geprofiteerd. Zie de kansen die je hebt gehad en die je een voorsprong gaven/geven, omdat je de kans hebt gehad om te leren, de wereld te begrijpen en omdat je een netwerk tot je beschikking hebt die je verder kan helpen. Echt, het maakt verschil waar je wiegje stond, wie je ouders zijn en welke mensen je om je heen hebt. Als het op die fronten meezit heb je een enorme goede basis en doodeenvoudig een voorsprong. Als je je realiseert dat de omstandigheden waarin je je dingen hebt kunnen doen ook ten voordele van jouw resultaten zijn geweest, kun je misschien ook eens kijken of jij voor de ander die wat minder geluk heeft gehad ook wat extra kansen kunt creëren. Door ondersteuning te bieden, door jouw netwerken te benutten etc.
