Als je naar de tv kijkt, op het internet surft, de krant leest, de radio luistert, hoor je over de grote hoeveelheid mensen die op de vlucht is. Mogelijk vraag je je af wat het betekent voor ons land dat er weer nieuwe vreemdelingen een veilige plek zoeken. Het is niet niks dat er grote groepen vluchtelingen Nederland binnenkomen. Misschien voel je het als een bedreiging dat er meer vreemdelingen komen die ook woonruimte en inkomen moeten hebben. Misschien plaats je vraagtekens bij hun vermogen om hun plek te vinden in onze samenleving. Waarom zou je je niet eens verplaatsen in deze nieuwkomers? Mensen die huis en haard hebben verlaten, die met niets in handen opnieuw moeten beginnen. Die alles moesten achterlaten en loslaten. Land, huis, werk, familie, vrienden, buren, maatschappelijke positie. Als je zoveel hebt moeten loslaten, is het niet niks om een nieuwe start te maken. Dat is heel lastig als je negatieve ervaringen, trauma’s met je meedraagt en de energie uit je tenen moet halen om überhaupt op te staan. Toch is er weinig mededogen met vluchtelingen, ontheemden. Er is een zekere hardheid. Vluchtelingen, asielzoekers worden in toenemende mate vijandig tegemoet getreden. Ze voelen dat ze niet welkom zijn. Ze voelen wantrouwen, wat confronterend is omdat ze vaak gevlucht zijn uit situaties waar ook veel wantrouwen en onveiligheid was. Jouw wantrouwen en negativisme ten opzichte van vluchtelingen, asielzoekers levert niets op. Je weet immers dat afwijzing alleen negativisme teweegbrengt. Bij jezelf en bij de ander. Het brengt niets. Je zorgen ten opzichte van vreemdelingen zijn mogelijk volstrekt legitiem. Maar als je angsten en zorgen omgezet worden in wantrouwen en verzet, wat zorgt voor afstand naar vreemdelingen, dan is dit volstrekt onvruchtbaar. Kijk of je je angst kunt omzetten in contact. Verplaats je in het ontheemd-zijn van de vreemdeling. Zie de vreemdeling als je medemens. Zoek vanuit je medemens-zijn contact, zodat de vreemdeling medemens voor je wordt. En je angst en wantrouwen zullen afnemen.
