Je kent het wel, je hoopt en je verwacht dat de ander gedachten kan lezen. Dat de ander ziet dat je het lastig vindt een vraag te stellen. Je gaat er stilletjes van uit dat de ander wel begrijpt dat je zijn/haar hulp nodig hebt. En helaas, de ander weet dat niet omdat jij niet duidelijk bent geweest. Je hebt niet concreet en direct aangegeven wat je nodig hebt, omdat je denkt dat je dan niet krijgt wat je nodig hebt. En nu voel je je afgewezen, gepasseerd en genegeerd. En de ander heeft echt geen flauw idee dat die gevoelens bij jou ontstaan zijn omdat je niet hebt ontvangen wat je nodig hebt. Dit gebrek aan duidelijkheid creëert veel problemen, teleurstellingen en zorgen in je leven. Verwacht je dat de ander dingen moet kunnen ‘aanvoelen’, dan zul je vaak teleurgesteld worden. Natuurlijk bestaan er sensitieve, empathische mensen die zullen merken dat je je niet plezierig voelt of die aanvoelen dat je iets van hen verwacht. Ze zullen je signalen oppikken en vragen wat ze voor je kunnen doen. Of misschien zonder vragen je al helpen. Het is mooi dat deze mensen bestaan. Maar de meeste mensen zijn met zichzelf bezig, zijn niet afgestemd op jou en hebben niet (de hele dag) hun voelhorens uitstaan. De meeste mensen pakken je subtiele signalen niet op. Als je wilt dat je signalen opgepakt worden, dan zul je realistisch en heel duidelijk moeten worden. Je zult concreet moeten aangeven wat je (niet) meer wilt. Als je subtiele hints geeft, loop je de grote kans dat je niet krijgt wat je nodig hebt en bestaat het risico dat je de ander veroordeelt. Voelt de ander jouw hints en signalen niet aan, dan zegt dat niets over het vermogen van de ander om te luisteren, de wil om te helpen of waar te nemen. Het zegt wel iets over de mate waarin jij duidelijkheid verschaft. Zorg dat je duidelijk bent, dat wat je wilt zeggen maar op een manier te interpreteren is. Zorg dat je altijd duidelijk bent over wat je wel en niet wilt. Want de ander kan pas geven wat je nodig hebt als hij/zij weet wat je verlangt.
