Woorden kunnen helen, woorden kunnen breken. De kracht van wat er gezegd of geschreven wordt, wordt onderschat. Wat is gezegd, wat staat geschreven en is gelezen kan niet meer teruggehaald worden. Dit gegeven schept verplichtingen. Het betekent oppassen met wat je zegt. Vooral als je geïrriteerd, gefrustreerd of boos bent. Je woorden kunnen dan onnodig hard worden en door je emotie kleeft er lading aan die ervoor zorgt dat de ontvanger getriggerd wordt. Met je woorden beoog je (onbewust) dat de ander zich bewust wordt van zijn/haar houding en gedrag, en die aanpast. Het omgekeerde is echter het geval. Hij/zij zal zich aangevallen voelen en zich als reactie gaan verdedigen. Hakken in het zand, verharden. Blijkbaar geef je door je uitlatingen de ander te weinig ruimte om rustig na te denken, door te denken, zich te verplaatsen. Ruimte is nodig om jou te horen, te begrijpen en van zienswijze, perspectief, mening en standpunt te veranderen. Hoe scherper en harder je woorden, hoe harder de ander zich gaat verweren, hoe meer kans dat je boodschap slechts als een persoonlijk verwijt wordt ervaren. Hoe meer jouw woorden als een aanval worden ervaren, hoe minder kans dat datgene waar je geïrriteerd of boos van wordt verandert. Kijk of je, ondanks dat je getriggerd bent, op je woorden kunt letten. De uitdaging ligt bij je om zo genuanceerd mogelijk zaken aan de orde te stellen. Dan heb je meer kans om te realiseren waar je op uit bent. Let op je woorden, want ze doen ertoe!
