Je kunt niet voorkomen dat er vervelende, onaangename dingen in je leven gebeuren. En je weet uit ervaring dat er na regen zonneschijn komt en dat er in je leven ook mooie gebeurtenissen, heugelijke feiten zullen zijn. Dit hoort bij het leven. Het is normaal dat er na een tijd van groei, ontwikkeling of expansie, stilstand of zelfs terugval is. De bomen groeien niet meer tot in de hemel. Je wordt gedwongen om na te denken. Naar binnen te kijken. Orde op zaken te stellen. Waar ben je mee bezig? Waar gaat het om? Wat is passend? De uitdaging is om vol vertrouwen in het leven te staan en je innerlijke basisvertrouwen niet afhankelijk te laten zijn van de externe omstandigheden. Dat betekent dat je het leven vertrouwt en dat je dat niet afhankelijk laat zijn van of het al dan niet goed met je gaat. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Het vraagt dat je alles wat er op je pad komt als een gegeven ziet en dat je meebeweegt. En dat je open blijft staan voor wat er gebeurt, wat zich aandient. Je kunt pas vertrouwen als je weet dat er door alles heen en in elke situatie leiding is. Wie of wat deze leiding is kun je zelf invullen. Dat is een persoonlijke aangelegenheid. Je kunt de leiding opzoeken. Je kunt je daarop afstemmen. Deze leiding komt alleen tevoorschijn als je je niet verzet tegen datgene wat er is. En als je ontspannen en verwachtingsvol kunt blijven en in staat bent om een lastige, benarde, nare situatie gewoon uit te houden, terwijl je niet weet wat je kunt of moet doen. De leiding komt pas tevoorschijn als je geen verzet biedt, als je ontvankelijk bent voor leiding. De leiding zorgt voor hulp. En de hulp kan in veel verschijningsvormen plaatsvinden. De leiding is er in principe altijd. Alleen zorg je door je eigen verzet, je eigenwijsheid , je eigengereidheid, je ongeloof dat de leiding zich niet kan manifesteren.
