Ligt het aan jou of aan de ander? Waar zoek jij de oorzaak van je eigen onvrede, onrust, zorgen en angsten? Bij jezelf of buiten jezelf?
Het gebeurt in onze samenleving veel: tegenstellingen worden uitvergroot en de minder goede kanten belicht, met als bedoeling te laten zien hoe slecht de ander is. Polarisatie heet dat. Je verlegt de aandacht naar de ander. Je wilt dan je eigen aandeel niet zien, je verantwoordelijkheid als volwassene niet nemen.
Als je polariseert, zoek je geen contact. Je vermijdt contact of je verbreekt het. Het is menselijk maar wel onvolwassen gedrag. Je projecteert je gevoel van onvrede, onrust, zorg en angst op anderen: politici, ambtenaren, managers, de kerk, noem maar op. Het lijkt zo logisch en makkelijk om de schuld van jouw gevoelens buiten jezelf te leggen. En je zult altijd medestanders vinden die het zelfde vinden. Mogelijk om dezelfde reden, mogelijk om andere redenen. Maar jullie zijn het erover eens dat de oorzaak buiten jezelf ligt.
Hier komen scheidingen, oorlogen en andere narigheden uit voort. Door te wijzen naar de ander leid je de aandacht van jezelf af. Je hoeft het dan niet te hebben over jouw aandeel in het probleem. Je bouwt lekker aan je verhaal wat de ander allemaal verkeerd doet en hoe kwalijk dat is. Je vergroot het kwaad uit en probeert begrip te krijgen voor jouw zorgen, problemen en natuurlijk je gelijk. Maar de oplossing ligt ook in jezelf! In je eigen handel en wandel, en niet in de buitenwereld. Door de oplossing buiten jezelf te leggen, demoniseer je de ander (je maakt de ander bewust ‘slecht’) en verlies je het contact met jezelf. Als je zicht krijgt op je eigen angsten en verlangens, zul je merken dat je destructieve neigingen kunnen verminderen. En ga je je afvragen welk aandeel jijzelf hebt in het probleem en hoe jezelf kunt bijdragen aan de oplossing.
Voel je de neiging te beschuldigen, verwijten te maken, kwaad te spreken? Wees volwassen en keer naar binnen. Daar heb je voldoende werk te verrichten.