Het is interessant hoe je naar je leven kijkt. Je kunt ergens in geloven, doelen stellen en je met hart en ziel inzetten. Je kunt dan werkelijk heel wat realiseren, bergen verzetten. Het ‘gevaarlijke’ is dat je denkt dat je leven maakbaar is. Dat als je je maar hard genoeg inzet en weet wat je wilt, alles mogelijk is. Sommige filosofieën beweren dat ook. Je bent kwetsbaarder dan je denkt. Je bent afhankelijker dan je wilt. En je zult moeten erkennen dat het leven en de dood toch groter zijn dan jezelf. Natuurlijk heb je invloed, maar overschat het niet. Uiteindelijk ben je een onderdeel van iets wat vele malen groter is dan jijzelf. En dat iets is misschien wel onmetelijk groot. En daar heb je (gelukkig) niet de regie over. Dus de touwtjes strak in handen hebben, strakke regels hanteren, duidelijke procedures formuleren, het klinkt leuk, maar weet dat je uiteindelijk bezig bent met het vasthouden aan schijnzekerheden. Het is niet erg, het kan zelfs helpen, maar hecht er niet meer waarde aan dan wat het is. Controle over je leven is een illusie. Waar het uiteindelijk op aankomt is vertrouwen geven en ontvangen en je eigen invloed niet overschatten.
