Ieder mens maakt fouten. Het mooiste is natuurlijk als iemand van zijn/haar fouten echt kan leren. Dat is het geval als de ander het gevoel heeft dat hij/zij niet veroordeeld wordt/is door het maken van de fout. Als dat niet gebeurt (gebeurd is), zal de ander in alle rust naar zijn/haar misstap, fout kunnen kijken en kunnen onderzoeken wat daaruit geleerd kan worden. Als de ander wel een veroordeling, afkeuring voelt, zal er schaamte tevoorschijn komen. Die schaamte zorgt ervoor dat de ander weer zo snel mogelijk het hoofdstuk wil sluiten, waardoor hij/zij niet de tijd en de ruimte neemt om te kijken wat er waarom is gebeurd en hoe dat een volgende keer voorkomen kan worden. Als je wilt dat de ander leert van zijn/haar fouten, houd dan je mening, je oordeel, je veroordeling binnen. Dat zorgt ervoor dat de ander ruimte voelt en krijgt om zichzelf bij elkaar te rapen, in de spiegel te kijken en door te gaan. Geen veroordeling is ruimte, is de mogelijkheid om in alle vrijheid zaken onder ogen te zien en zonder druk een nieuwe stap te zetten. Gun de ander zich te ontwikkelen en fouten achter zich te laten en oordeel niet.
