Als je een kind opvoedt, werk je er hard aan dat het kind op tijd en goed leert praten. Je realiseert je dat het belangrijk is dat een kind voldoende woorden kent om zichzelf duidelijk en kenbaar te maken. Als een kind zich verbaal onvoldoende kan uiten, is het beperkt en kan het niet een ’gewoon’ leven leiden. Het gesproken woord geeft het kind de kans om zichzelf zichtbaar te maken in de wereld. Dit laat zien hoe belangrijk spreken is en hoeveel waarde je er – terecht – aan hecht. Het gesproken woord heeft een enorme kracht. Woorden kunnen je maken of breken. Woorden kunnen vrede bevorderen of twisten activeren.
Met deze ‘wetenschap’ in je achterhoofd kun je bijna niet anders dan soms voorzichtig te zijn met wat je zegt. Voorzichtigheid is met name geboden als je niet lekker in je vel zit, als je druk of irritatie voelt. Dat zijn waarschuwingssignalen en dan is het echt de vraag of je wel iets moet zeggen, omdat je zijnstoestand de nodige risico’s met zich meebrengt. Het risico dat je te harde woorden gebruikt. Het risico dat je op zich neutrale woorden gebruikt, maar dat er toch de nodige bitterheid, cynisme te horen valt dat opgepikt zal worden door de ontvangende partij. Als je de neiging hebt om de ander eens flink de waarheid te vertellen, de les te lezen, het vuur aan de schenen te leggen, dan is het oppassen geblazen. Je bent in feite op verbaal oorlogspad en datgene wat je zegt zal eerder schade aanrichten dan oplossingsgericht uitpakken.
Erken de kracht van het woord en zwijg als je voelt dat je wilt strijden, gelijk wilt krijgen en wilt winnen. Dat zijn de voortekenen dat er weinig goeds op komst is en dat je woorden (op termijn) voor meer schade zullen zorgen dan je je nu realiseert!