Het kan zijn dat je in je verleden vervelende, ingrijpende dingen hebt meegemaakt en dat je door bent gegaan zonder er veel aandacht aan te besteden. Je bent verder gegaan met je leven zonder datgene wat gebeurd is te verwerken en een plaats te geven. Dit lijkt de meest simpele weg. Maar je verleden haalt je altijd – op onverwachte momenten – weer in. Je krijgt fysieke, geestelijke problemen en je uitgestelde emoties spelen in alle hevigheid op. Onverwachte, ingrijpende gebeurtenissen, verliezen geven heftige emoties. Als je geen ruimte hebt kunnen of willen geven aan deze gevoelens, gaan ze ondergronds. En als er een periode komt dat er meer rust is, kunnen ze tevoorschijn komen. Geheel onverwacht, geheel onvoorspelbaar. Je uitgestelde emoties kunnen zich ook laten zien als je geconfronteerd wordt met ingrijpende gebeurtenissen. Je denkt dat je verlies veilig is weggestopt en dan komt het in alle hevigheid toch weer terug. En je hoeft niet vreemd op te kijken als je je opeens zaken die je allang ‘vergeten’ was weer tot in de finesses kunt herinneren. De kunst is niet om dan weer in de schijnbaar veilige oude modus van ontkennen, bedekken en doorgaan te gaan, maar jezelf open te stellen voor al je emoties en de pijn die daarbij komt. Over zaken die je anders had willen doen, die niet teruggedraaid kunnen worden. Erken en accepteer je machteloosheid, je boosheid, je verdriet over iets wat lang geleden gebeurd is en nog steeds niet afgerond blijkt te zijn. Dan zal het pas echt verwerkt worden en een plaats krijgen. En kun je verder gaan en hoeft het verleden je niet meer in te halen.