Keek je ook met grote verwondering, misschien zelfs verbijstering hoe Blatter zonder enige twijfel vond dat hij de juiste persoon op de juiste plaats was? Kon je er ook met je hoofd niet bij dat er mensen zijn die hem ‘in het zadel’ hielden? Je vroeg je misschien ook af hoe het in vredesnaam mogelijk is dat iemand die mede-veroorzaker is van grote problemen en die aantoonbare fouten heeft gemaakt, kon doorgaan met datgene wat hij deed. De vanzelfsprekendheid waarmee hij vasthield aan zijn positie deed je afvragen of je het zelf allemaal wel scherp zag. Vertrouw erop dat je het goed zag. Je verwondering, zo je wilt verbijstering laat zien dat je bepaalde normen en waarden hoog acht. Als je je afvraagt wie er nu eigenlijk gek is, toont dat aan dat je een sprekend geweten hebt. En dat is hard nodig in deze tijd! Want echt, Blatter is helaas niet de enige. Er zijn meer mensen in machtsposities waar hun kracht zich langzamerhand heeft doorontwikkeld naar een grote zwakte. En helaas zijn ze daar blind en doof voor. Leiders die ooit, in het begin van hun loopbaan, toen de hoogmoed nog niet was toegeslagen, goede dingen deden. Dat was de tijd dat ze moedig waren, maar ook een realistische kijk hadden op hun positie. Toen ze nog wisten dat ze weliswaar de baas zijn, maar alleen leiding kunnen geven als ze openstaan voor signalen vanuit de basis. Die zich toen nog ten diepste realiseerden dat ze de basis hard nodig hebben om ‘normaal’ te blijven. Die wisten dat ze alleen hun positie kunnen bekleden als ze dienstbaar zijn aan de basis. Die aanvoelden dat ze alleen de juiste dingen kunnen doen als ze in verbinding blijven met de mensen om zich heen. Helaas zingen sommige mensen als ze succes krijgen los van de basis. Je kunt ze herkennen. Ze gaan onfatsoenlijke dingen zeggen, ze permitteren het zich om mensen publiek te schofferen, ze menen dat ze in het recht staan om van allerlei krenkende dingen te roepen. Als je merkt dat de leiding voelbaar en zichtbaar niet openstaat voor krachtige signalen, dringende oproepen, pittige boodschappen van de basis, dan weet je dat de zelfverzekerdheid te groot is. Als je voelt dat de ‘hoogste leiding ‘ tenenkrommende dingen zegt of ‘en plein public’ oprechte mensen schoffeert, dan is dat een krachtig signaal dat deze ‘machthebber’ hoogmoedig is en te veel in zichzelf gelooft. Een goed gesprek beginnen met dit soort machtigen over wat ze doen en hoe risicovol ze bezig zijn, heeft helaas geen zin. Je bent geen ‘partij’ voor ze, want je doorkruist het ideaalbeeld dat ze van zichzelf hebben. Waarschuwen van de ‘dienaren’ (meelopers) die dit soort leiders altijd hebben, heeft geen enkele zin, want die hebben er blijkbaar belang bij om hun ‘heer’ – die trouwens ook goed een dame kan zijn! – te dienen. Deze dienaren zullen niet openstaan voor jouw goed bedoelde waarschuwingen. Zij hebben hun eigen redenen om in de almacht van ‘hun’ leider te blijven geloven. Wat kun je doen? Weet dat de uitspraak ‘hoogmoed komt voor de val’ eeuw na eeuw bewezen is. Verspil geen tijd met het waarschuwen van de leider en zijn/haar vazallen. Ze zitten niet te wachten op jouw ‘wijze raad’ . Ga ervan uit dat ze je het alleen maar moeilijk maken en jou misschien zelfs op hun eigen wijze ‘wegwerken’. Leiders die zichzelf hoog en groot achten, zitten niet op jouw boodschap te wachten. Blijf rustig en denk na wat er moet gebeuren als de leider ‘gevallen’ is, want echt, er komt een dag dat de leider die los gezongen is van de basis zichzelf ‘opblaast’. En dan zijn er mensen nodig die in die paniek en chaos weten wat er concreet moet gebeuren om de stabiliteit terug te krijgen. Als je gaat ‘vechten’ met de dove en blinde leider, gaat daar je energie in zitten; het levert niets op. Spaar je energie voor de fase ‘na de val’ en vertrouw erop dat de ‘sterke’ leider daar onbewust hard mee bezig is!