Wil je dat de ander je echt begrijpt en wil je dat de ander jouw boodschap ‘echt pakt’? Dan is de grootste uitdaging dat je bijzonder concreet en specifiek bent. Door je zelf uit te dagen heel specifiek te zijn, wat niet eenvoudig hoeft te zijn, bevorder je dat de ander je beter kan begrijpen en beter op je kan aansluiten. Als je het gevoel hebt dat de ander je niet begrijpt, ga er dan eens van uit dat de ander geen beelden op zijn/haar netvlies krijgt door wat je vertelt en hoe je het vertelt. Het landt niet en dat heeft waarschijnlijk te maken met dat je te vaag bent. Vage algemene verhalen boeien niemand. De gedachten dwalen af naar interessantere aangelegenheden en de concentratie vervliegt. Ze spreken niet aan, haken niet aan op eerdere ervaringen, werken niet openend. Het interessante is dat je jezelf uitdaagt om kleur te bekennen door heel concreet en waar mogelijk persoonlijk te zijn. Als je merkt dat je het algemeen, open wilt houden, dan zegt dat iets over hoe je zelf ten opzichte van iets of iemand staat. Mogelijk wil je de ander op afstand houden, je zelf niet kwetsbaar opstellen enz. Dat mag, daar is niks mis mee, maar stel je verwachtingen dan bij, want met het uiten van algemeenheden kan de ander weinig. Die zal zelf veel belang moeten hebben om contact met je te onderhouden, anders haakt die af. Want vaagheid boeit en bindt niet. Als je zelf wel wilt dat je concreter wordt, maar het lukt je in je uppie niet, vraag dan iemand om een serie vragen te stellen, zodat je door dat proces meer helderheid kunt krijgen en concreter en specifieker kunt worden. Soms heb je namelijk ondersteuning nodig om concreter te worden. Het zit wel in je, maar je kunt het zelf niet naar boven halen.
