Ken je dat? Als er een vraagstuk speelt in je leven kun je vele (ongevraagde) adviezen krijgen. De een zegt dat je dit moet doen, weer een ander zegt dat je iets moet laten. Je wordt er helemaal dol en misschien zelfs onzeker van. Alle goede bedoelde adviezen blijven goed bedoelde adviezen omdat ze niet echt aansluiten bij jou, je (belevings)wereld en je omstandigheden. Je kunt er niet echt iets mee. Hoe goed bedoeld ook, het is erg lastig om andermans persoonlijke systeem echt te begrijpen en te doorgronden. Want je kan de ander nooit echt begrijpen. Het is fijn dat de ander je wil helpen. En de ander kan je wel degelijk ondersteuning bieden. Maar alleen door jou zelf aan het denken te zetten. Zodat je je eigen antwoorden, je unieke oplossingen kunt formuleren. Als de ander je adviezen geeft, bedank de ander dan en geef aan dat die je op een andere manier kan helpen. Vraag de ander of die jou open en prikkelende vragen kan stellen, zodat je met behulp van die vragen aan zelfreflectie kunt doen. De vragen van de ander zetten je aan het denken en geven je (nieuwe) inzichten. En die inzichten bevatten zeker ingrediënten voor een denkrichting of oplossing die wel bij je past.
