Je kent het vast wel: je geeft zelf leiding en je bent teleurgesteld over bepaalde medewerkers. Of je bent medewerker en het valt je tegen wat je leidinggevende al dan niet doet. Of je bent ouder en je kind voldoet niet aan je verwachtingen. Voordat je het weet uit je je frustraties op een negatieve manier en verval je in verwijten. Je weet intussen dat verwijten uiten nog niet betekent dat de ander gaat doen wat jij wilt. Integendeel, jouw verwijten werken demotiverend omdat het laat zien dat je weinig vertrouwen in de ander hebt. En dat zet de ander modern gezegd niet in zijn/haar kracht. Wil je dat iets verandert, dan geldt in feite altijd ‘you have to go first’. Dat houdt in dat je zelf doet wat je wilt dat de ander doet. Jij kunt pas van de ander iets verwachten als je zelf ook dat doet wat je van de ander verwacht. Het is dus in feite niet interessant om allerlei verwachtingen te projecteren op de ander als je zelf niet bereid bent het goede voorbeeld te geven. Praten over datgene wat de ander in jouw optiek zou moeten doen heeft geen enkele zin als je zelf dat al niet eens hebt gedaan. Je bent geen gesprekspartner voor de ander als je dingen verlangt die je zelf nog nooit hebt gedaan of, sterker nog, niet eens kunt. Je verzoeken worden dan als ongeloofwaardig of onrealistisch gezien, omdat de ander voelt dat je niet echt weet waar je het over hebt. Wil je dat er iets verandert, wees dan zelf de gewenste verandering.