Je kent het vast. Je rolt van de ene toestand in de andere. Je komt te laat, vergeet zaken, je struikelt, belangrijke dingen gaan op ongewenste momenten kapot etc. Allerlei ingrediënten voor een superslecht humeur en navenante strubbelingen. In oude wijsheidstradities zit de boodschap verborgen dat in de pijn het medicijn zit, in de nare gebeurtenis de sleutel om volwassen te worden, te groeien. De kern is dat tegenslag ervoor zorgt dat je jezelf op een ander manier leert kennen, dat het je ‘dwingt’ om zaken anders aan te pakken, oude dingen los te laten. Tegenslag is dan in essentie geen obstakel, maar uiteindelijk een ‘mogelijkheid tot’. Nare, lastige zaken dagen je uit pas verworven inzichten en vaardigheden in de praktijk uit te testen. De vraag bij alles wat je tegenkomt en niet zint, moeilijk, lastig of bedreigend vindt, is of je in staat bent om in dat gif ook een potentieel medicijn voor je zelf te ontdekken. Blijk je daartoe in staat, dan heeft dat wat je hebt meegemaakt wezenlijk positieve effecten voor jezelf. Heb je weerstand tegen deze gedachte of kun/wil je niet open staan voor deze gedachte? Het is dan goed mogelijk dat er op allerlei terreinen in je leven stagnaties komen en dat je ‘blijft hangen’ in verwijten, zurigheid en misschien zelfs wrok. Voel jij ervoor het gif in je leven te zien als een potentieel medicijn?