Ken je dat? Je bent ontevreden, want je voelt je niet gezien, niet geaccepteerd, niet gerespecteerd. Je hebt het gevoel dat de ander op je neerkijkt en dat je niet voor vol wordt aangezien. En je stelt dat aan de orde. Mogelijk is de ander verbaasd of zelfs geïrriteerd en zal die ander ten stelligste ontkennen dat je niet serieus wordt genomen. Realiseer je je dat je door je gevoelens van niet geaccepteerd, niet gerespecteerd worden in feite de ander verantwoordelijk stelt voor jouw gevoelens? Heel kort door de bocht gesteld beschuldig je de ander. En het is logisch dat de ander het niet plezierig vindt om zo beschuldigd te worden. En die zal zijn/haar methodes inzetten om die beschuldiging te ontkrachten. Los daarvan is het goed om jezelf de vraag te stellen hoe serieus je jezelf neemt. Als de ander jou niet accepteert, serieus neemt, zou dat dan een spiegel kunnen zijn van het gevoel dat je over jezelf hebt? Kan het zijn dat die ander weerspiegelt hoe jij naar jezelf kijkt? Denk niet dat de ander jou vertrouwt, accepteert of respecteert als je zelf een gebrek aan zelfvertrouwen, zelfacceptatie of zelfrespect hebt. In plaats van acceptatie en respect van de ander te verlangen en daar heel ingewikkelde communicatie om heen te creëren is het effectiever om te werken aan zelfacceptatie en zelfwaardering. Dan hoef je geen energie te verliezen aan het krijgen van waardering van de ander. Werk aan je zelfvertrouwen. Stel voor jezelf haalbare doelen en werk daaraan. Neem je eigen doelen serieus. Leef je eigen waarden. En je zult merken dat je serieus wordt genomen. Omdat je jezelf serieus neemt. En je zult gewaardeerd worden, omdat je jezelf waardeert. Voel je je niet gezien en gewaardeerd, stop dan met de ander hiervan te beschuldigen en werk aan jezelf. En de ‘buitenwereld’ zal je (terug)geven wat je jezelf geeft!