Je leeft in een tijd waarin veel vaste, stabiele structuren zijn weggevaagd. Het is uniek als je als volwassene woont in dezelfde plaats als waar je bent geboren. Je settelt je op plekken waar jouw geschiedenis en die van je familie onbekend is. Natuurlijk heeft dat zo zijn voordelen: je maakt een nieuwe, frisse start en je kunt jezelf manifesteren hoe je denkt wat bij jou past. Je wilt je eigen verhaal neerzetten en niet de klemmende of benauwende familiegeschiedenis ervaren. Mogelijk realiseer je je te weinig hoeveel je bent kwijtgeraakt doordat je familiestructuur (grotendeels) uit elkaar is gevallen. Want in feite is je familie de enige vaste basis die je hebt. Je ziet aan de mensen die (nog) nauwelijks familie hebben hoe verloren zij zich voelen. Wil je stevig geworteld in het leven staan – wat zeker in dit onrustig tijdsgewricht nodig is – dan is contact met je wortels broodnodig. Je identiteit wordt mede bepaald door waar je vandaan komt, wat je mee hebt gekregen, uit welk nest je komt. Als je weinig contact met je familie hebt of zelfs met hen breekt, heeft dit altijd zijn repercussies in je geestelijke gezondheid, je welzijn. Je familieverband zorgt ervoor dat je in contact bent en blijft met de verschillende generaties. Je kunt zorgen voor, er wordt voor je gezorgd en je kunt de wijsheid van de ouderen benutten. Natuurlijk, je relatie met je familie kan bijzonder ingewikkelde aspecten met zich meebrengen omdat er van alles een rol speelt, zoals loyaliteiten, verwachtingen, teleurstellingen, taboes etc. Maar vergeet niet hoeveel essentiële ‘functies’ vervuld worden door je familie. Als je daar van losraakt, raak je meer kwijt dan je lief is!