Soms kom je mensen tegen die je met een klein zetje heel goed kunt helpen.
Mensen die ergens angstig voor zijn, waarvan jij de angst helemaal niet inziet, die ergens tegen opzien waarvan jij denkt ‘zo ingewikkeld is het toch niet’. Mensen die iets nog nooit hebben gedaan in hun leven waar jij al meer ervaring in hebt. Waarom zou je ze niet helpen met een duwtje in de rug?

Vaak zijn we een beetje te terughoudend of willen we ons gewoon niet bemoeien met een ander. En zien we dat iemand ergens tegen aanhikt, zich onnodige zorgen maakt, dingen groter maakt, of zichzelf klein maakt. Misschien ken je het zelf ook wel, dat je terugdeinst voor iets wat je aan moet pakken of voor iets dat misschien heel leuk zou kunnen zijn en dat je misschien juist wel verder zou kunnen helpen.

Kijk eens om je heen. Wie kan er een duwtje in de rug gebruiken?

Zo’n duwtje kan over heel veel verschillende zaken gaan: iemand gewoon moed inspreken, iemand voordoen hoe je iets aanpakt, iemand helpen door kleine stapjes te formuleren om iets stapsgewijs te kunnen doen. Als jij laat zien dat je er vertrouwen in hebt dat iemand het kan, kan dat iemand ook zélf het vertrouwen geven om het te gaan doen.

Het is goed om erachter te komen wat iemand weerhoudt om iets te gaan doen, door te zetten, een nieuwe stap te maken. Sommige mensen weten niet wat de eerste stap is. Sommige mensen zitten zo verward in allerlei tegenwerpingen of obstakels die er misschien wel zouden kunnen zijn of misschien ook wel helemaal niet. En dan kun je ze helpen te ontwarren wat hen allemaal tegenhoudt, en soms ook te relativeren hoe groot de obstakels zijn. Misschien kun je ook je eigen ervaringen gebruiken: dat je ook terug bent gekrabbeld, jezelf ook klein hebt gemaakt, en dat je tóch een stap hebt gezet. Bedenk ook eens wie jou dat duwtje in de rug heeft gegeven.

Door die ervaringen te delen ga je ook niet boven iemand staan en de adviseur uithangen, maar ga je als mens naast iemand staan en laat je zien dat jij (her)kent wat de ander kent, en dat je vanuit die ervaring ook graag iemand een zetje geeft, een duwtje in de rug, een hart onder de riem.

Een voorbeeld:

Ik kreeg een opdracht en die klonk aan de ene kant heel erg uitdagend en aan de andere kant had ik dat werk nog nooit gedaan en zag ik allemaal obstakels. Het was een opdracht in het buitenland en mijn Engels was niet goed genoeg. Praten ging nog wel, maar schrijven helemaal niet. En onderdeel van de opdracht was dat ik rapporten zou moeten schrijven. Ik voelde me natuurlijk vereerd, maar ik dacht ook ‘nee, dat moet ik echt niet doen’. Dus ik zei dat ik erover na ging denken. Mijn werkgever ging weg, kwam twee minuten later terug, bleef in de deurpost staan en zei ‘Van der Horst, ik geloof in je en vertel mij maar wat je allemaal nodig hebt om die klus te klaren’. ‘Geef me Engelse les!’, zei ik.

Ik heb toen twee weken Engelse les gekregen, in een soort snelkookpan. Het gegeven dat die werkgever in mij geloofde en dat hij tegen mij zei ‘je kunt het’ – dat duwtje – heeft voor heel veel positieve dingen gezorgd.

Kijk eens om je heen. Wie kun je een duwtje in de rug geven?