Qua leeftijd kun je al jaren officieel volwassen zijn. Toch bepaalt je feitelijke leeftijd in werkelijkheid niet de mate van je volwassenheid! Je bent pas echt volwassen als je bij tijd en wijle in staat bent van een afstandje naar je eigen handel en wandel te kijken. Je kunt jezelf met recht volwassen noemen als je in staat bent goed in de spiegel te kunnen kijken. Als je je gedachten, motieven en gedragingen onder de loep durft te nemen. Je bent volwassen als je jezelf durft af te vragen: waarom doe ik wat ik doe? Reflecteren is een teken van volwassenheid. Volwassenheid impliceert ook dat je je fouten durft te benoemen. Dat je niet een ander de schuld geeft, maar zonder blikken of blozen je eigen aandeel durft te benoemen en je jezelf niet mooier voordoet dan je bent. Volwassen zijn houdt in dat je de verantwoording neemt voor wat je in het verleden en heden (niet) hebt gedaan en dat je de consequenties die daarbij horen accepteert, wat deze ook mogen zijn. Niet de leeftijd die in je paspoort staat bepaalt of je volwassen wordt. Je volwassenheid laat zich zien in reflectievermogen, de openheid over je eigen fouten, flaters en missers en het durven aangaan van verantwoordelijkheden, ook al dragen die lastige aspecten in zich.